Tegenslag accepteren

Ik zag vanmorgen iets moois. Mijn dochter bouwde ijverig een toren. De toren viel wel 10x in duigen. Ze begon weer vrolijk opnieuw. Het maakte haar niet uit. Ze genoot ervan om steeds opnieuw op te bouwen.

Wat?... als ik dit principe van acceptatie ook eens toepas? Iedere keer als iets niet lukt gewoon weer opnieuw beginnen met volle aandacht en passie. Dat scheelt een hoop stress, frustratie en energie. Dat is mindfulness ten top. 

Durf jij het ook aan om mislukking en tegenslag te accepteren?!