Afstand nemen

Van het weekend zag ik het even niet meer zitten. Ik voelde mij onzeker en gestressed. Ik kon de huiltjes van de kleine niet goed onderscheiden. Welk huiltje was honger, luier of vermoeidheid? 

Wat goed hielp was even afstand nemen en... hulp vragen. Mijn partner keek mee. En hij zag en hoorde al snel wat er aan de hand was. Hij gaf tips en advies. 

 
Na anderhalve dag had ik weer een tevreden meisje. Zo ontdekte ik dat het helpt om soms afstand te nemen en hulp te vragen.

Zo voorkom je nog meer stress, en is de oplossing dichterbij dan je denkt. In het dagelijks leven thuis en op het werk kun je dit ook eens toepassen. Soms “zie” je het even niet meer zitten. Door afstand te nemen, krijg je weer meer overzicht. Dit kun je doen door letterlijk en figuurlijk even weg te lopen van de bewuste plek en mindful wat anders te doen. Bijvoorbeeld mindful met aandacht de was vouwen. Of met aandacht een kop koffie in te schenken en proeven.

Je verlegt even de aandacht. Je neemt afstand van je probleem. Ondertussen.... zie je spontaan de oplossing. Zo niet? Durf eens hulp van een ander te vragen. Deze kijkt met een andere, open blik en kan je vaak helpen.

Mindful voeden

Ik geef de kleine per dag zeven keer voeding. Hier maak ik een mooi mindful moment van. Ik nestel mij in de Ikea Poang stoel. Een voedingskussen erbij. En de kleine meid doet de rest :-).
Ik geniet van de gezichtsuitdrukkingen, de geluidjes en de tevreden oogjes. Maar soms verveel ik mij ook. Dan krijg ik zin om de mobiel met apps erbij te pakken. En toch probeer ik dit niet te doen. Dit leidt erg af en geeft geen rust. Grappig hoe snel ik verveeld raak. Ook merk ik dat het een onrust gevoel geeft. Maar als ik dat laat zijn, ontstaat er ook weer een rustig gevoel. Het voelt als een "legaal" rust moment. Maar waarom gunde ik mij voorheen eigenlijk geen rustmoment als deze? Ook zie ik ineens hele mooie dingen zoals de paardenbloemen in verschillende stadia.